Beschermd wonen: Leven en wonen in vrijheid en zelfstandigheid

... daar gaat het om bij de Chapeau woonkringen.

Om dat zelf te kunnen regelen en inrichten, is niet voor iedereen weggelegd. Veel mensen hebben daar steun bij nodig. En voor veel mensen die getroffen zijn door psychische problematiek, is dat extra moeilijk. Dat kunnen jongvolwassenen zijn, maar ook ouderen, die ondersteuning nodig hebben om hun leven in zelfstandigheid en vrijheid zelf in te richten en het voortaan met minder hulp te kunnen stellen.

De ervaring heeft geleerd dat veel mensen die getroffen worden door een psychische ziekte, toch in staat kunnen zijn zelfstandig hun leven in te richten. Met de hulp van de juiste medicatie lukt hen dat, en vooral wanneer ze er van verzekerd kunnen zijn dat de juiste ondersteuning dichtbij is, zodat zij daar een beroep op kunnen doen, of die hen juist actief ondersteunt, telkens als zij dat nodig hebben.

Sinds 1 januari 2015 is de taak om het beschermd wonen aan deze mensen beschikbaar te stellen in eerste instantie bij de gemeenten komen te liggen. Gemeenten geven daarvoor indicaties af met looptijden van meestal een tot drie jaar. Maar voor mensen die langdurig zijn aangewezen op permanent toezicht of 24 uurs zorg in de nabijheid, is de Wmo niet zo'n geschikte vorm. In het parlement is een wetsvoorstel in behandeling voor aanpassing van de Wet langdurige zorg (Wlz), dat er op is gericht ook mensen met GGz-problematiek tot de Wlz toe te laten. Als zij daar eenmaal toegang toe hebben, dan hoeven ze niet meer telkens opnieuw te worden beoordeeld.

Volgens de planning wordt dit wetsvoorstel nog in 2019 aangenomen. De (her-)indicaties door het CIZ starten dan op 1 januari 2020, de toelating tot de Wlz kan dan ingaan op 1 januari 2021.

De onafhankelijke stichting Chapeau Woonkringen biedt in verschillende gemeenten in Nederland wooninitiatieven, die op professionele wijze een woonvoorziening inrichten waar mensen met psychische of psychosociale problematiek zelfstandig kunnen wonen onder 24 uurs professionele begeleiding. Die begeleiding is er vooral op gericht om hen te helpen deel te nemen aan de samenleving.

Deze initiatieven bestaan uit vrijwilligers met een maatschappelijke betrokkenheid, die de bewoners van de gespecialiseerde woonvoorziening ondersteunen in hun contacten met de samenleving. Die vrijwilligers hebben mogelijk zelf een familielid die in de woonvoorziening woont, maar dat hoeft niet.

De op basis van deze initiatieven tot stand komende woonvoorzieningen vormen elk een afzonderlijke stichting, de 'lokale' Chapeau Woonkring, die gebruik kan maken van de professionele ondersteuning van de koepelorganisatie Chapeau Woonkringen.

De volgens het model van Chapeau Woonkringen georganiseerde woonvoorzieningen zijn er vooral op uit om de bewoners maximale zelfstandigheid te bieden. Zij zorgen er voor, dat de bewoners daarbij gebruik kunnen maken van steun aan elkaar, en bovendien van steun van professionele begeleiders, op de dagen dat het hen minder goed afgaat. En om dat te ondersteunen is de huisvesting zo ingericht, dat de bewoners gemakkelijk gezamenlijke activiteiten kunnen ontwikkelen en een plek hebben om elkaar te ontmoeten.

En voor het overige geldt: zoals ieder ander, leven in vrijheid en zelfstandigheid.